I just don't understand Nick Cave

‘I Just Don’t Understand Nick Cave’ is een meer dan doorleefde monoloog over – hoe raadt u 
het – the hardest workin’ man in showbusiness: Nick Cave. Een monoloog die vertrekt vanuit 
een handvol persoonlijke verhalen uit het leven van Kurt Overbergh. Vaak nietig. Soms 
grappig. Dan weer openhartig. Om één of andere bizarre reden – en gelukkig maar voor de 
Cave-fans - belandt elk verhaal keer op keer bij De Heer Nicholas Edward Cave.

‘I Just Don’t Understand Nick Cave’ is tevens een verhaal over de foxtrot die ‘Stagger Lee’ is, 
Nicky Danger (zoals Cave zich in de jaren ’70 noemde), cum shots en vaginale winden,
Murder Ballads, Nabokov’s controversiële roman ‘Lolita’, Peaky Blinders, seriemoordenaar 
Ted Bundy, erotigraphomania, de schizofrene kattentekenaar Louis Wain, een 150 miljoen 
jaar oude brachiosaurus én lieveheersbeestjes.

‘I Just Don’t Understand Nick Cave’ is bovendien overladen met muziek. Véél muziek. En van 
beelden. Véél beelden. En bevat zelfs – zet u schrap - een ‘samenzang-moment’. Omdat dat 
nu eenmaal louterend schijnt te werken.

Met ‘I Just Don’t Understand Nick Cave’ trapt Overbergh meteen zijn ‘I Just Don’t 
Understand…’-trilogie af. Cave’s track ‘That’s What jazz Is To Me’ fungeert als bruggetje voor
zijn volgende monoloog: ‘I Just Don’t Understand Jazz’.